Laatst vroeg iemand hoe ik omga met de gebroken nachten en het slaaptekort nu de Eefje er is. Want, zo zei ze mij, als je een ‘wolkje‘ (depressie) bij je draagt is slapen extra kostbaar. En als je dan ook nog een kindje hebt?
Laat ik bij het begin beginnen. Toen Eefje net was geboren, januari ’20, zaten Rick en ik lekker in onze bubbel. Helaas lukte het Eefje niet goed om aan te happen waardoor we soms wel anderhalf uur per voeding bezig waren. Het leek wel alsof ze de ik-moet-door-drinken-prikkel niet kreeg. Ze liet elke keer los.
Hierdoor hebben we haar in de kraamweek moeten bijvoeden met een spuitje. Dit lukte gelukkig wel waardoor ze voldoende voeding binnen kreeg. Omdat we zo lang bezig waren per voeding én ze elke drie uur (ook ‘s nachts) voeding kreeg waren we na die week van weinig slapen he-le-maal op.
Het wonderlijke tepelhoedje; hallo slaap!
Op aanraden van de kraamverzorgende heb ik toen contact gezocht met een lactatiekundige. Zij gaf als advies om een tepelhoedje te gebruiken. En wat een verademing was dat zeg! Nu waren we ineens maximaal een half uur bezig per voeding! Hallo slaap! En hallo zeeën van tijd! Die eerste dag wisten we soms van gekkigheid niet wat we moesten doen.
Toen Eefje even later ook in de nacht redelijk ging doorslapen waren we helemaal happy. We konden eindelijk een beetje bijkomen. Na anderhalve week ging Rick weer aan het werk en moest ik flink wennen aan het alleen zijn met de kleine. Retespannend ook, die eerste dag alleen! Ik moest ineens alles alleen doen. Dit ging gelukkig prima!
Het huishouden heb ik die eerste dagen wel even naast me neer gelegd. Ik moest eerst een soort van ritme zien te vinden, daarna kwamen de stofzuiger en dweil wel weer in beeld.
Uitslapen is mijn valkuil
Na een paar dagen kreeg ik in de gaten dat als ik tegelijkertijd met Rick uit bed ging en ik Eefje na de ochtendvoeding weer op bed legde ik de meeste energie had om dingen voor elkaar te krijgen. Vooral nu Rick in verband met de Corona-crisis thuis werkt is dit fijn. Heerlijk om dan samen op te staan en een kan koffie te zetten.
Het slapen zelf gaat op zich prima. Ik slaap licht en ben vrij vaak wakker. Ook weet ik dat ik niet veel slaap nodig heb om goed te presteren. Veel slaap is dan ook een valkuil voor mij. En lang wakker in bed blijven liggen helpt ook niet bepaald mee aan een goede energiebalans. Hoe langer ik in bed blijf liggen, hoe minder energie ik heb, en hoe meer de depressie op de loer ligt.
“Ik merk dat mijn hoofd wel wil, maar mijn lijf werkt tegen.”
Toch vind ik het soms best lastig om op tijd uit bed te komen. Als ik Eefje na de voeding weer op bed heb gelegd en ik ben niet goed te pas is de verleiding om weer in bed te kruipen en de deken over mijn hoofd te trekken groot. Ik merk dat mijn hoofd dan wel wil, maar mijn lijf werkt me tegen. Heel soms geef ik er aan toe. Met als gevolg dat ik de rest van de dag met een zenuwachtig en gehaast gevoel blijf zitten.
Wil je weten wat ik doe als het allemaal even te veel is? Lees dan ‘5x wat ik doe als ik overprikkeld raak‘
Eefje slaapt nu meestal door tot een uur of acht. Dat voelt echt als uitslapen, heerlijk zeg. Ik ben over het algemeen wel eerder wakker, maar blijf dan liggen tot ze zich meldt. Na het voeden leg ik haar weer in bed en slaapt ze nog een paar uur. Ik ga dan naar beneden en start de dag met een kop koffie. Daarna pak ik de vaatwasser uit, poets de badkamer of ga stofzuigen. ‘s Middags probeer ik meestal om nog wat dingen op de laptop te doen. Op de dagen dat ik werk breng ik Eefje dan eerst naar het kinderdagverblijf of is Rick thuis.
Al met al denk ik dat ik nu Eefje er is, beter kan uitrusten en mijn slaap beter kan indelen dan voordat zij er was. Ik heb een beter ritme en het lukt me ook aardig om mij hier aan vast te houden. Hoe ga jij om met slaap en je ‘wolkjes’? En als je ook een kleine krummel hebt, merk je dan ook dat je het ritme beter kunt vasthouden? Of juist niet?
Liefs,
Nienke
Ik heb nog geen kinderen. Deels een bewuste keus omdat ik zelf teveel psychische klachten heb
Herkenbaar, ik heb daardoor ook wel lang getwijfeld! Ik heb hier ook een blog over geschreven, over de twijfel. Misschien heb je daar wat aan 🙂
https://mamameteenwolkje.wordpress.com/2019/09/26/twijfels-wil-ik-eigenlijk-wel-zwanger-worden
Wellicht heb je wat een coach die ik ken en gespecialiseerd is in oa slaap je kunt haar vinden onder ” Slaapmagie”. Online deelt ze ook veel fijne tips!
Dankje! Ik zal eens kijken of het wat is
Ik heb geen “wolkje” maar herken dat ritme voor slaap heel belangrijk is. Leuk de manier waarop je me meeneemt is je slaap verhaal. En compliment voor de leuke naam… Eefje’s zijn de leukste!!!! (3x raden hoe ik heet 😇)
Haha Eefje’s zijn the best!
ik had echt slaap kindjes dus ik kan er niet veel over mee praten maar een ritme hebben en houden is het fijnste voor ouder en kind!
Oh wat heerlijk he! Ja ritme is zo belangrijk voor beiden
Ik heb geen kinderen, maar het lijkt mij ook erg lastig om een ritme te hebben. Op dit moment ben ik al blij dat ik een structuur heb in het opstaan en slapengaan.
Dat is al heel wat toch? Stapje voor stapje 😉
Slaapgebrek vind ik altijd fnuikend. Alles wordt er moeilijker en zwaarder van.
Klopt, en het tegenovergestelde ook, als ik te veel slaap. Zo lastig he!
Slaap ritme is echt heerlijk voor ouders en ook kind.
Een goede reminder dat slaap een groot en belangrijk onderdeel van ons leven is. Mooi geschreven!
[…] op tijd opstaan en naar bed gaan hoort daarbij. Nu heb ik in deze tijd van het jaar vaak de neiging om veel te […]
[…] Lees hier meer over slapen als je een depressie én een jonge baby hebt […]
[…] op te volgen lig ik er nu iedere avond minimaal een kwartiertje op. Daardoor merk ik dat ik in een diepere slaap kom, ik kan veel beter ontspannen. Normaal gesproken is dat iets waar ik veel moeite mee heb, mijn […]
[…] ook: Slapeloze nachten met een babyLees ook: Duurzaam leven met een […]