Vandaag de eerste gastblog op mamameteenwolkje.nl! Tember van der Steen trapt af. Op 19 maart is haar boek gelanceerd, ‘Dagboek van mijn depressie‘. Een letterlijke publicatie van haar dagboek van de afgelopen tien jaar.
In deze gastblog neemt ze je mee in haar ruzie met de ‘Piekerprinses’ & geeft ze tips om te stoppen met piekeren.
‘Ik ben een oude man en heb vele zorgen gekend. De meeste daarvan zijn nooit uitgekomen’ - Mark Twain
De piekerprinses
Het is maandag, twee uur ’s nachts. In mijn slaapkamer lijkt alles rustig. De gordijnen zijn dicht. Het is stil en donker. Mijn ogen zijn gesloten. Ik lig doodstil, maar ik slaap niet. In mijn hoofd is het een kakofonie van geluiden. Daar loopt de Piekerprinses joelend de polonaise. Ze is luidruchtig en druk. Ze vliegt van links naar rechts en weer terug. Uren gaan voorbij. Ze houdt me wakker met al haar vragen. ‘Had je dat nou wel moeten doen? Had je niet beter dit kunnen zeggen? Weet je zeker dat je het goed hebt gedaan?’ Ik raak steeds meer gefrustreerd. Wanneer houdt ze haar mond? Ik moet slapen. Ik voel me machteloos. Hoe moet dat morgen nou? Ik heb zoveel te doen. Nog maar vijf uur voordat mijn wekker gaat. Ze feest verder tot de morgen daar is en een nieuwe dag begint.
Het is dinsdag, twee uur ’s nachts. In mijn slaapkamer lijkt alles rustig. De gordijnen zijn dicht. Het is stil en donker. Mijn ogen zijn gesloten. Ik lig doodstil, maar ik slaap niet. De Piekerprinses stond klaar voor een tweede avond feesten. Deze keer was ik echter beter voorbereid op haar komst. Ik begin haar te ondervragen. Elke vraag beantwoordt ze met: ‘ja maar..’ Doodmoe word ik ervan. Wat kan ik hier nou tegenin brengen? Uitgeput geef ik uiteindelijk toe. Relativeren heeft geen zin meer. Ik ben te moe. Ga maar feesten, Piekerprinses. Tot morgen.
Het is woensdag, twee uur ’s nachts. In mijn slaapkamer lijkt alles rustig. De gordijnen zijn dicht. Het is stil en donker. Mijn ogen zijn gesloten. Ik lig doodstil, maar ik slaap niet. In mijn hoofd wordt een oorlog gevoerd. Vandaag stond ik met grof geschut klaar. Ik bombardeer de Piekerprinses met tegenargumenten. Ik verweer me een stuk kraniger dan gister. Ik vraag haar: ’Is dit over twee weken nog belangrijk? Waarom maak je je druk om dingen die waarschijnlijk niet zullen gebeuren? Wat wil je dat ik doe met deze fictieve dialogen? Weet je dan niet dat de toekomst flexibel is? Hoe kun je zo overtuigd zijn dat dit scenario de waarheid is?’
Ik maak haar murw met al mijn vragen en herhaal sommige meer dan honderd keer. Steeds als de Piekerprinses probeert tegen te stribbelen kap ik haar af. Na lang discussiëren hangt ze de witte vlag uit. Ik heb gewonnen.
Het is donderdag, twee uur ’s nachts. In mijn slaapkamer lijkt alles rustig. De gordijnen zijn dicht. Het is stil en donker. Mijn ogen zijn gesloten. Ik lig doodstil en ik slaap.
Waarom piekeren we zoveel?
Ben ik verder gekomen na drie dagen ruziën met de Piekerprinses? Nee, geen steek. In veel gevallen schiet je met piekeren niks op. Waarom doen we het dan?
Laten we de feiten over piekeren eens op een rijtje zetten. De helft van de dingen waar we over piekeren gebeurt nooit. Dertig procent van de dingen waar we over piekeren is al gebeurd. Twaalf procent van de dingen waar we over piekeren gaan over dingen zoals wat anderen van jou vinden. Vier procent van de dingen waar we over piekeren ligt buiten onze controle, dingen zoals gezondheid, overlijden of een natuurramp. Op slechts vier procent van de dingen waarover we piekeren hebben we daadwerkelijk enige invloed op de uitkomst.
“96% van onze piekergedachten zijn zinloos”
Iedereen die met mij heeft meegerekend is vast tot dezelfde conclusie gekomen: 96% van onze piekergedachten zijn zinloos. Veel problemen waarover we piekeren, zijn problemen die we zelf verzinnen. Als je af en toe het leven op zijn beloop laat, zie je dat deze schijnproblemen zichzelf oplossen. Laat je meevoeren door het leven en probeer niet overal controle op te hebben. Accepteer onzekerheden. Focussen op worst-case scenario’s voorkomt niet dat er vervelende dingen in je leven gebeuren. Het weerhoudt je er enkel en alleen van te genieten van de mooie dingen in het leven en alles dat wel goed gaat.
Wil je stoppen met piekeren? Dan moet je afrekenen met de behoefte aan zekerheid en controle. Accepteer het onvermijdelijke en besef dat de toekomst niet te voorspellen is. En gelukkig maar, anders zou het leven wel heel saai worden.
Volg Tember op Instagram & klik voor meer informatie & bestellen van ‘Dagboek van mijn depressie’ hier.
Hou de blog in de gaten voor de recensie van ‘Dagboek van mijn depressie’. Inschrijven op de nieuwsbrief die je 1x in de week ontvangt gaat heel makkelijk via de abonneren knop aan de rechterkant.
Lees ook: Persoonlijke update – Hoe is het nu?
Lees ook: Niet te genieten
Wil jij nou ook graag je verhaal delen?
Stuur me dan een mail (mamameteenwolkje@gmail.com) met je idee en wie weet staat jouw blog hier binnenkort ook tussen!
Wat bijzonder om meegenomen te worden in het hoofd van de strijd tegen de piekerprinses. Ik kon er ook best wel wat van, maar bij mij is het een stuk rustiger daarboven geworden na mijn Mindfulness training. Niet stil, wel minder stormachtig.
Ik ben zeker iemand die veel kan piekeren al kan ik dit steeds beter naast me neer leggen omdat ik steeds meer besef dat ik niet alles op kan lossen.
Wat een prachtig gastblog! Heel fijn geschreven.
Ik pieker niet zo vaak meer. Maar ik kan wel wakker liggen van bijvoorbeeld dingen die ik perfect wil regelen of doen. Zo ben ik al maanden in mijn hoofd bezig met het plannen van de eerste verjaardag van mijn dochter.
afleiding is zo belangrijk. Even ontspannen en je hoofd leegmaken en dus niet piekeren
Ik ben ook zo een piekerkoningin…zelfs alsnik afgeleid ben
de piekerprinses, wat een prachtige metafoor ! ik praat altijd van plafonddienst, maar met een piekerprinses bestrijden kom je verder
Bedankt Nienke, voor het plaatsen van mijn gastblog. Ik vond het superleuk om te doen en ben vereerd dat ik de eerste mocht zijn! 🙂
Wat leuk! Heel graag gedaan, en jij ook onwijs bedankt voor je mooie gastblog 🙂
[…] ook: De ontnuchterende feiten over piekerenLees ook: De psychische pijn van een […]
[…] schreef eerder al een gastblog voor Mama met een wolkje, ‘De ontnuchterende feiten over piekeren‘. Ben je benieuwd geworden naar ‘Dagboek van mijn depressie’? Je vind hem bij de […]