Inhoudsopgave
Eefje had zaterdagnacht voor de tweede keer in haar korte leventje een aanval van pseudokroep. Dit heeft ze al eens eerder gehad, toen ze een maand of 5 was. En die eerste keer, jeetje wat was dat eng zeg! We wisten niet wat ons overkwam! Uiteindelijk hebben we toen de huisartsenpost gebeld die ons er heel fijn doorheen hebben geloodst.
Nu wil het geluk bij een ongeluk dat het ons nichtje 5 maand ouder is dan Eefje en dus ook al eens een aanval had meegemaakt. Haar moeder vertelde mij dat je het kunt herkennen aan het zeehondenblafje. Ik was er dus al wel een beetje op voorbereid, maar het blijft eng, die eerste keer.
Wat is pseudokroep?
Als je kindje last heeft van pseudokroep is de keel ontstoken. Meestal gebeurt dit door een virus waardoor het slijmvlies in de keel dikker wordt. Daardoor wordt je kindje benauwd en moet hij flink hoesten. En dat hoesten klinkt net als een zeehond.
Wat kun je aan pseudokroep doen?
- Het is vooral belangrijk dat je rustig blijft. Een pseudokroep aanval kan heel eng en spannend zijn. Maar als jij rustig blijft, is je kindje vaak ook wat rustiger.
- Wat ook wel eens wil helpen is om je kindje af te leiden met zijn lievelingsknuffel of een boekje.
- Bij Eefje werkt het vaak om even te stomen. Dan gaan we op de rand van het bad zitten en laten we de warme douche lopen. Meestal zitten we dan 10 tot 20 minuten in de badkamer.
- Daarnaast zetten we vaak de diffuser aan, dit is ook een soort van stomen. Gebruik trouwens geen menthol bij het stomen! Dit kan er voor zorgen dat de lachten juist erger worden.
- Iets te drinken aanbieden helpt ook vaak. Wat lauwe thee of melk.
- En vertrouw je het nou niet, of twijfel je? Bel dan vooral de huisartsenpost! Daar zijn ze voor.
Lees hier meer over pseudokroep.
Eefje is Eefje niet
Afgelopen week was Eefje zichzelf al niet helemaal. Ze was zo hangerig en huilerig, wou het liefste alleen maar knuffelen. Dus toen ze donderdag zelfs bij de opvang zeiden dat Eefje niet zichzelf was en ze al een uur in de wipper zat met haar speen en knuffel (ze wou niet spelen op de grond, dat was huilen geblazen) en ze niet geslapen had de hele dag heb ik de huisarts gebeld. Vrijdagochtend kon ik daar terecht.
De huisarts heeft in haar oortjes gekeken, naar haar longen en hart geluisterd en in haar mondje gekeken. Ze onderging het allemaal super (op haar mondje na dan, want dat is natuurlijk ook gewoon niet prettig, zo’n houten stokje in je mond). De huisarts kon niets vinden, helemaal goedgekeurd dus. Waarschijnlijk krijgt ze wat van mijn overprikkeling door de overbelasting mee.
Lees ook: Persoonlijke update – Hoe gaat het nu?
Lees ook: De dreumes tag – Alles over Eefje
“Ik hoorde ineens een zeehondje in de kamer naast ons”
Na het huisartsbezoekje heb ik Eefje naar de opvang gebracht, waar ze zelfs nog anderhalf uur heeft geslapen! Het eten ging ook weer beter en ze heeft heerlijk gespeeld. Zaterdag was ze nog wat hangerig maar heeft ze wel goed gegeten. In de avond begon ze een beetje te hoesten. Om 01.40 was het raak. Ik hoorde ineens een zeehondje in de kamer naast ons.
Ik ben snel naar haar toe gegaan en heb haar uit bed getild. Rick kwam ook de slaapkamer al uit en liep linea recta naar de badkamer om de douche vast aan te zetten. We hebben een kwartiertje gestoomd en toen ging het al iets beter. Daarna is ze nog even bij ons in bed gekomen, ik heb de sterrenprojector en de diffuser aangezet. De diffuser op haar kamer had ik ondertussen ook al aangezet.
Eenmaal weer in bed bleef ze af en toe wat hoesten, maar niet zorgwekkend en sliep ze ook vrij snel in. Tot 03.50. Toen hoorde ik opnieuw een zeehondje. Ik heb haar opgepakt en tegen me aan gehouden. Even zo staan kroelen en het ging al gauw weer beter. Gelukkig viel ze toen snel in slaap. De dag erna, zondag, was ze nog wat benauwd en moest ze af en toe nog even hoesten. Maar niets om me zorgen over te maken.
De dreumes verkoudheid
Maandag maakte ik haar wakker en zag ik een dikke korst bij haar neusje. Arm ding. Haar, de dag ervoor verschoonde, bedje zag groen van het snot. 38 graden koorts. De afspraak voor de prikjes bij het consultatiebureau de volgende dag heb ik maar verzet. Gelukkig zakte haar temperatuur vrij snel waardoor we even lekker naar buiten konden. En volgens mij heeft ze nu nog wat last van de ‘normale’ dreumes verkoudheid, opgelopen op de opvang.
Heeft jouw kindje wel eens een pseudokroep aanval gehad?
Heb je al gezien dat je je nu kunt abonneren? Zo mis je nooit meer een update! Ik zal je niet spammen. Eén keer in de week krijg je een mailtje.
Meld je aan via de knop in het kopje ‘MIS GEEN UPDATE‘ aan de rechterkant!
Liefs,
Nienke
Foto door Polina Tankilevitch via Pexels
Toen ik 1 was heb ik meerdere keren dit gehad. Bleef toen bij oma en bleek toen helemaal schuimbekken begon. Gelukkig is dit als klein kind paar keer gebeurd maar daarna nooit meer.
Oh bah, wat zal dat schrikken geweest zijn voor je oma!
Het is altijd even schrikken vroeger op de creche als crecheleidster ook mee gemaakt. Wij hadden toen van die snot-uitzuig-pipetjes. Maar stomen is ook een goede tip.
Dat is ook een goeie ja, werkt dat ook echt dan? Die uitzuig dingen?
Nee, we hebben het met onze dochter nooit meegemaakt. Het lijkt me wel schrikken. Goed dat je erover schrijft en duidelijke tips geeft.
Zo schrikken is het hè? Hier helpt het stomen in de badkamer altijd wel goed.
Hopelijk is ze er snel weer bovenop, want voor kleine kinderen is het natuurlijk ook nog eens lastig om aan te geven waar ze last van hebben.
Ik had er al wel eens van gehoord, maar wist even niet meer zo goed wat het was. Lijkt me erg eng om mee te maken.
Mijn zoontje heeft dit nog niet gehad, gelukkig. Maat het lijkt mij wel heftig inderdaad
Ik heb zelf geen kinderen, maar mijn neefje heeft het wel gehad en dat was toen best heftig weet ik nog. Lijkt me erg schrikken.
Jeetje wat lijkt me dat schrikken! Ik had er nog nooit van gehoord.