Iedere woensdag komt er een nieuwe ‘Mama vertelt’ online waarin een moeder (of vader, die zijn ook gewoon welkom!) vertelt over het ouderschap. Hoe zien hun dagen er uit? En loopt deze mama ergens tegenaan? Je leest het in ‘Mama vertelt’! Dit keer is de beurt aan Patricia, mama van Bjarne.
• Stel je even voor, wie ben je? Wat is je gezinssamenstelling? Wat doe je voor werk?
Mijn naam is Patricia Heres, ik ben 39 jaar en geboren en opgegroeid in Assen. Inmiddels ben ik woonachtig in Landgraaf waar ik ooit heen ben verhuisd voor de liefde. Die liefde echter bleek vorig jaar geen stand meer te houden en sinds die tijd ben ik alleen. Of nou ja, de ene week alleen en de andere week samen met mijn zoon van 8, Bjarne. In het dagelijks leven ben ik fulltime werkzaam als kassamedewerker bij de supermarkt hier in de wijk.
-Tekst gaat door onder de afbeelding-
• Vond je het spannend om voor het eerst moeder/vader te worden?
Ik vond het zeker wel spannend om moeder te worden. Er ging best wel een weg aan vooraf aangezien ik samen was met een vrouw en wij dus het ziekenhuis nodig hadden om überhaupt zwanger te kunnen worden. Dus toen mijn, toenmalige, vrouw zwanger was, waren we echt wel heel erg blij. En tegelijkertijd was het inderdaad ook wel super spannend. Hoe zou de zwangerschap verlopen, wat zou het geslacht van het kindje zijn? Zou ik wel een goede moeder zijn? Hoe zou ik van het kindje houden terwijl ik het niet gedragen had?
• Waar liep je erg tegenaan in het begin?
Toen Bjarne eenmaal was geboren, ging het eigenlijk allemaal vanzelf. Dus ik had me eigenlijk nergens zorgen om hoeven te maken. Ik was het alleen niet meteen eens met de kraamverzorgster. Zij vond dat ik Bjarne ’s nachts wakker moest maken voor de voeding, terwijl ik juist zoiets had van hij wordt vanzelf wakker als hij honger heeft. En dat heb ik ook volgehouden. Uiteindelijk stemde de kraamverzorgster in zolang ik maar zorgde dat Bjarne genoeg voedingen kreeg. En dat kreeg hij ook echt wel.
• Wat zou je nu anders doen?
Verder vond ik het wel lastig om Bjarne te moeten “delen” met het kraambezoek. Het liefst hield ik hem zelf de hele tijd vast of legde ik hem in de box om te slapen. Maar dat kan natuurlijk niet zomaar. En bovendien vond ik het heel lastig om steeds te moeten zorgen voor drinken, beschuit met muisjes en dat soort dingen. Dat vergeet ik eigenlijk gewoon vaak eerlijk gezegd. Of ik dat anders zou doen? Ik weet het niet. Ik ben gewoon zo.
• Hoe zorg je voor jezelf tijdens drukke periodes? Plan je tijd voor jezelf of ga je aan jezelf voorbij? En wat doe je in je me-time?
In drukke periodes loop ik mezelf eigenlijk standaard voorbij. Me-time ken ik eigenlijk niet, ik vind het heel lastig om überhaupt iets voor mezelf te doen, laat staan als het heel erg druk is. Juist omdat ik altijd voor iedereen alles goed wil doen cijfer ik mezelf vaak weg. En sinds ik moeder ben is dat alleen maar meer geworden omdat ik een enorm gevoel van verantwoordelijkheid heb ten opzichte van mijn zoon. Ik wil niet dat hij iets tekort komt, hoe lastig dat soms ook is. Maar vind het ook belangrijk dat hij zichzelf kan ontwikkelen en op eigen benen kan staan in het leven.
-Tekst gaat door onder de afbeelding-
• Is er veel veranderd in je leven nu je moeder/vader bent?
Toen ik moeder werd kreeg ik er een zorgtaak bij. Maar wel een zorgtaak die ik met alle liefde die in mij zit uitvoer. En nee, ik ben niet perfect, ik zal ook zeker fouten maken.
• Heb je vriend(inn)en die ook moeder of vader zijn? Zo nee, mis je dit?
Het helpt daarbij wel dat mijn beste vriendin een dochter heeft van dezelfde leeftijd als Bjarne en we dus regelmatig even bij elkaar kunnen ventileren.
• Wat zou je graag aan je kind(eren) door willen geven?
Zolang ik het allerbelangrijkste in mijn ogen maar door kan geven aan mijn zoon. En dat is dat je respect moet hebben voor je medemens ongeacht wat hij of zij doet. Respect voor mens en dier wel te verstaan. Daarnaast vind ik het belangrijk dat hij leert dat hij niet te laat moet komen als hij een afspraak heeft en dat hij gewoon een beetje gemanierd moet zijn.
• Wanneer begin jij met het verzamelen van verjaardagscadeautjes? Heb je leuke tips?
Het verzamelen van cadeautjes daar begin ik het liefst op tijd mee. Alleen dit is voor mij lang niet altijd haalbaar. Voor december wel, maar voor de verjaardag van Bjarne ben ik vaak best laat. Vooral omdat Bjarne in februari jarig is en de prijzen dan vaak weer wat gedaald zijn. Want tja, we weten natuurlijk allemaal wel dat in de december maand prijzen van cadeautjes vaak ineens stijgen. Ik geef graag iets zoals een leesboek. Iets wat blijft en wat niet na één keer aan de kant gaat. Dus een leesboek moet dan wel passen bij de interesses van een kind. Nou is Bjarne helemaal weg van dinosaurussen en wil hij eigenlijk graag archeoloog worden, dus een boek richting dat genre is altijd goed. Maar Bjarne vraagt me ook steeds vaker of we een keer naar Amsterdam gaan. Hij wil dan graag naar “dat huis met die boekenkast als deur waar dat meisje woonde”. Het Achterhuis dus. Maar of ik iemand van 9 nu al oud genoeg vind om het dagboek van Anne Frank cadeau te doen… Daar twijfel ik zelf nog een beetje over.
• We weten inmiddels wel wat er in de tas van de moeders zit, maar wat ligt er in je auto?
Wat er in mijn auto zit daar kan ik heel kort over zijn: niets. Ik heb namelijk geen auto. Ik heb ook geen fiets, dus wanneer wij ergens naartoe willen, dan zijn wij aangewezen op het openbaar vervoer. En dat is op zich prima te doen hoor.
-Tekst gaat door onder de afbeelding-
• Hoe ziet een standaard dag er voor jou uit? (Ochtendspits, avondspits, baddertijd etc)
Mijn dagen wanneer Bjarne bij me is zien er als volgt uit: vaak moeten we al vroeg op staan (tegen 6 uur) omdat ik dan om 7 uur moet beginnen op mijn werk. Rond half 7 breng ik Bjarne dan naar mijn (ex) schoonouders die mij gelukkig nog altijd in alles steunen. Dan drink ik daar nog een kopje koffie en vervolgens ga ik naar mijn werk. Dan werk ik tot een uur of 5 en blijft Bjarne dus over op school. Na school wordt hij dan weer opgehaald door opa en oma. Op dinsdag en donderdag blijft hij dan daar eten en eet ik snel wat na het werk, want om 18.15 moet hij dan weer op het voetbalveld staan voor een training. Na de voetbal is het dan rond 8 uur voor we thuis zijn en dan is het douchen, nog even knuffelen en naar bed. En dat herhaalt zich dan van maandag tot en met vrijdag. Op woensdag en vrijdag blijft hij dan vaak bij opa en oma slapen. Op woensdag omdat ik dan ’s avonds koorrepetitie heb en op vrijdag zodat hij zaterdags een beetje uit kan slapen. Zondag is meestal de dag dat we samen in onze pyjama rondhangen in huis en het gezellig maken. De enige dag die we eigenlijk echt samen zijn.
• Hoe reageer je als je kind niet wil eten?
Afhankelijk van wat ik in huis heb en wat er mogelijk is natuurlijk, maar ik probeer Bjarne wel altijd te betrekken in de keuze van het eten. Zo voorkom ik ook dat hij echt niet wil eten, want hij heeft immers zelf aangegeven waar hij zin in had.
• Ben je een planner of laat je alles een beetje op zijn beloop?
Verder probeer ik zo min mogelijk te plannen en laat ik alles een beetje op zijn beloop. Ik plan ook nooit echt wat we eten bijvoorbeeld, meestal kiezen we samen wat we gaan eten.
• Wat is je favoriete kinderboek?
Ik las Bjarne altijd heel graag voor uit boeken van Annie M.G. Schmidt. Nu wil hij niet meer voorgelezen worden, maar toen ik dat nog wel mocht doen lazen we vaak uit haar boeken. Of Pinkeltje, dat lazen we ook veel samen.
-Tekst gaat door onder de afbeelding-
• En de welbekende laatste vraag; heb je nog een leuke, handige of slimme tip voor andere ouders?
Mijn tips voor andere ouders? Ik denk dat je als moeder dicht bij jezelf moet blijven en moet proberen om niet te veel over jouw grens heen te laten lopen door je kind. En proberen te praten met je kind over onderwerpen die beroep doen op je gevoel. Om te laten merken dat het goed is om emotie te laten zien, want ik merk dat mijn zoon daar nog wel eens tegen vecht.
Bedankt voor je mooie antwoorden Patricia! Herkenbaar hoor, dat je gewoonweg geen tijd hebt om tijd voor jezelf in te plannen. Toch is dat wel iets dat we vaker zouden moeten doen. Ben je benieuwd geworden naar Patricia en wil je meer weten? Je vindt haar op haar blog, Facebook, Instagram, Pinterest, Twitter en Linksome.
Lijkt het jou ook leuk om de vragen te beantwoorden? Stuur me dan een mail op nienke@deschrijvendemoeder.nl of reageer hieronder in de comments.
Liefs,
Nienke
